De Goffertkreet, magazine van de NEC Supportersvereniging - januari 2021

DE GOFFERTKREET 2020-2021 25 INTERVIEW DENNIS TE BRAAK van NEC 0.21, red.) heeft bijvoorbeeld de ambitie om uiteindelijk hoofdtrainer te worden. Ik wil hem graag helpen om zich daarin verder te ontwikkelen zodat hij zijn doel kan bereiken. Ik sta ook klaar om andere stafleden van de jeugdopleiding te helpen. Mocht Muslu Nalbantoglu besluiten te stoppen als teammanager bij het eerste elftal, zou het mooi zijn als er iemand vanuit ‘ons’ doorgeschoven word. Is het zo dat NEC toch voor een extern iemand kiest, is dat maar zo, maar mijn doel is om zoveel mogelijk mensen uit de jeugdopleiding naar het eerste elftal te brengen; spelers en staf.” Te Braak is ook betrokken bij de samenwerking tussen NEC en FC Oss en houdt zich verder bezig met de scouting voor nieuwe spelers. Samen met hoofd scouting Nick Kersten zijn ze verantwoordelijk voor een goed instroomproces, die per speler echter wel verschilt. “Kom je van Ajax, PSV of Feyenoord naar NEC toe, is het proces voor de desbetreffende speler anders dan voor een speler die vanuit een amateurclub naar NEC komt. We proberen het voor ieder kind wel zoveel mogelijk hetzelfde te doen. De instroom bepaalt uiteindelijk de kwaliteit voor de opleiding. Dat geldt mijns inziens ook voor de uitstroom van de speler. Het doel is om ze zo hoog mogelijk uit de jeugd uit te laten stromen, want elk kind wat voetbalt, wilt het betaald voetbal in.” Te Braak was voordat hij naar Nijmegen kwam, twee seizoenen werkzaam als trainer bij Feyenoord, waar hij het 0.16-team onder zijn hoede had. Ondanks twee leuke en leerzame seizoenen geeft Te Braak de voorkeur aan een functie die gericht is op de lange termijn. “Wat ik bij Feyenoord vooral merkte als trainer, was dat de betrokkenheid tot de speler anders is dan in bijvoorbeeld mijn huidige functie. Je probeert als trainer wel een band te creëren met een speler, maar bij Feyenoord kreeg ik te maken met een speler die na een halfjaar naar een andere lichting ging en bij een andere trainer kwam. De betrokkenheid met die bepaalde speler was dus minimaal. Mijn doel is om op de lange termijn betrokken te zijn en je verantwoordelijkheden te houden, ondanks dat een speler in een ander team speelt. Zo blijf je betrokken bij zijn ontwikkeling en word je functie uitgebreider.” NUILEN IS WAT OPVALT Te Braak is ook werkzaam geweest voor De Graafschap en Feyenoord in wisselende functies. Het grootste verschil tussen de drie clubs is volgens Te Braak het typische Nijmeegse nuilen. “De werkwijze tussen de clubs is vrijwel hetzelfde, het verschil zit hem vooral in het type mens wat hier in Nijmegen rondloopt. Bij Feyenoord zit je in Rotterdam in een grote stad, waar de mensen wat directer zijn. Toch lopen ze daar rond met de gedachte ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’. Dat is bij De Graafschap en NEC niet veel anders, maar ik heb wel gemerkt dat de mensen die hier bij NEC rondlopen, wat negatiever zijn ingesteld. Bewijs jezelf eerst maar, dan wordt het positief. Het ‘nuilen’, zoals ze hier zo mooi zeggen. Bij Feyenoord en De Graafschap kijken de mensen ook kritisch naar je, maar met een positieve blik. In Nijmegen begint dat met een negatieve blik.” “VOETBAL IS LEVEN” Wat Dennis te Braak in zijn vrije tijd doet? Voetbal, voetbal en nog eens voetbal. “Voetbal is mijn leven. Ik heb er ook nooit zo over nagedacht wat ik had gedaan wanneer ik het niet gehaald had als voetballer. Pas toen ik er mee stopte, ging ik daar over nadenken. Ik denk dat het wel iets was geweest waarin ontwikkeling heel belangrijk was. Mensen helpen en het beste uit de mens halen vind ik hartstikke leuk. De PABO is een goed voorbeeld. Als je het betrekt tot het voetbal, wanneer je er zelf niet meer zo goed tot in staat bent, is het leuk om er in te onderwijzen.” “Hobby’s naast het voetbal? Nee. Ik ben vader van twee kinderen waar ik natuurlijk veel tijd mee doorbreng, maar dat is vaak dan ook weer gerelateerd aan sport. Doe ik toch iets anders dan het voetbal, is het boeken lezen. Maar die staan dan ook weer in het teken van talentontwikkeling en talentherkenning. Dat is mijn ontspanning, waar ik ook weer veel inspiratie uit haal om het zo elke dag weer beter te kunnen doen dan de dag ervoor.” In de tijd als voetballer was Te Braak een manusje-van-alles. “Ik was inzetbaar als linksback, als rechtsback, maar ook als laatste man of in de spits. Toen ik wat ouder werd, werd ik als het ware opgeofferd om de beste speler van de tegenstander het leven zuur te maken. Ik was, zeker op latere leeftijd, niet vies van op het randje spelen. Kaarten voor protesteren kreeg ik niet, maar wel veel voor harde overtredingen. In dienst van het elftal, zal ik maar zeggen.” “NEC DOORONTWIKKELEN TOT IN DE EREDIVISIE” Te Braak ligt als hoofd jeugdopleiding tot medio 2022 vast bij NEC. Daarna wordt er gekeken of de samenwerking bij zowel NEC als Te Braak bevallen is om vervolgens in gesprek te gaan voor een eventuele langere samenwerking. “Net zo lang als Iddo Roscher bij NEC werkzaam zijn? Dat zou in ieder geval een hele prestatie zijn,” lacht Te Braak. “Is het zo dat ik over vijf jaar nog werkzaam ben bij NEC, hoop ik mijn steentje bijgedragen te hebben tot de ontwikkeling van NEC, op meerdere vlakken. Bijvoorbeeld dat NEC weer terug te vinden is in de Eredivisie. Dat mensen zich prettig voelen bij NEC; supporters en personeel. Op korte termijn hoop ik dat aan het eind van elk seizoen twee jongens vanuit de jeugdopleiding een contract krijgen voor het eerste elftal. Dat is mijn ambitie binnen NEC. Ik zie mezelf niet als clubhopper en loop niet rond met de gedachte dat ik over twee jaar zo nodig ergens anders wil werken. We willen met NEC weer terug naar het platform waar het in mijn beleving gewoon thuishoort: de Eredivisie. Ik hoop daar zeker mijn aandeel in te hebben.” Foto: Eigen archief